Een heerlijke week achter de rug, een zeer drukke voor de boeg...
Het begon allemaal dinsdag aan het eind van de middag. Ik kom uit college en loop de oprijlaan op, in de richting van het trappenhuis om naar mijn kamer te gaan. De conciërge komt half naar buiten ‘rennen', ik loop namelijk met Timea, de Erasmusbegeleidster. Hij ratelt een heel Hongaars verhaal waaruit ik het woord ‘Hollandia' wel kan onderscheiden. Uit wat Timea vertaald blijkt er een Nederlandse Docent te zijn, in kamer 114, jong en leuk, aldus Timea. Ik moet maar even contact met haar zoeken. Ik knik ijverig van ja, vraag nog een keer waar haar kamer is en loop door om, voor de zoveelste keer vandaag, 4 verdiepingen omhoog te klimmen. Ondertussen vraag ik me af of ik genoeg lef heb om ook echt die stap te wagen. Ik hoef er verder niet over na te denken wat ik moet al snel verder met mijn programma: Nederlands geven aan Sándor. Ik bereid het een en ander voor en strompel alle treetjes weer af om in een centrale ruimte een uurtje Nederlands te praten. We zijn nog maar net begonnen of de conciërge roept mij mee naar buiten, want wie loopt daar... Juist, die Nederlandse docent. Blijkt het een leuke LVO 4 studente te zijn. Geweldig, we stellen ons voor en spreken af elkaar woensdag bij de lunch te zien.

Je kunt vast wel begrijpen dat er opeens van alles geswitcht wordt in mijn programma. Woensdag avond samen naar het CE-huis, bijzondere Bijbelstudie weer deze avond. Deze mensen zijn zo praktisch Christen, daar kun je echt van leren! We maken wat afspraken zodat Coriene wat meer van Roemenië kan zien en ik, ach, ik lift gewoon lekker mee... :)

Donderdag verzuim ik mijn college, want ik ga luisteren naar de presentatie van Coriene. Ik loop nog net voor dat moment mijn docent tegen het lijf. Ik leg hem uit dat ik -helaas- niet naar zijn les kan komen. Het maakt niet uit, ik mag studeren wanneer ik wil..., prima hoor :) ! Na deze twee uur heb ik nog twee uur college. Terwijl ik opzoek ben naar het lokaal kom ik de docent van net tegen. Of ik nu dan naar college kom? Nee sorry, ik heb nu andere lessen. Ach, ik als gast kan alles maken, zo legt hij uit. Als ik dat hoor sta ik toch even met mijn ogen te knipperen. Wel een makkelijke positie krijg ik dan.... Ik op zoek naar mijn lokaal, ja, mooi niets te vinden. Ook geen derdejaars student gezien trouwens. Nou, ik vind het wel prima. Ik ga lekker naar boven, even geen college komt me ook wel goed van pas vandaag. In de avond spreken Coriene en ik nog even af,, jaaahhh even een terrasje pakken. Heerlijk, het lijkt wel vakantie! Echt genieten dit, van het gezelschap, van het Nederlands en van de ervaringen die je kunt delen en van ons gedeelde onderwijsliefde.

Vrijdag morgen werken we beide voor school en verzamelen we om 12u bij het CE-huis om oudere mensen te bezoeken. We zijn met zo'n 10/12 mensen schat ik, allemaal jongeren van de Bijbelstudiegroep. En, Peter is er ook bij. Peter is een slimme man, geloof mij... ;). Peter is een Zwitser, hij is al met pensioen, heeft allemaal projecten waar hij mee helpt en dingen doneert, ik weet het niet precies. Rustige man, druk baasje. Wij op weg, best een eind rijden. Komen we bij de eerste alleenstaande oudere dame. Heerlijk, er staat zo'n lekkere Hongaarse koffietafel klaar, hoewel: zonder koffie ;). Er wordt een poosje met de mevrouw gepraat waarna we een aantal liederen zingen, fijn om zo deze vrouw blij te maken. Op naar de volgende, hier zingen we alleen maar. En ook bij de laatste vrouw wordt het een overrompel bezoek met een kamer vol jongeren die liederen komen zingen. We komen natuurlijk niet met lege handen aan. Van het CE-huis wordt er kleding en boodschappen gedoneerd en... Peter geeft 2 chocoladerepen, echt van Zwitserse Alpenmelk. Wat doet deze slimme Peter... halverwege deze middag gaat hij ons ook chocolade uitdelen, net na het 2e bezoek. Ja..., wil je een vrouw uit je hand laten eten, geef haar chocolade ;) En zeker met echte Alpenmelk chocolade. Aan het eind van het laatste bezoek, het is inmiddels zeven uur geweest en donker geworden, staan we wat besluiteloos te wachten. Het is nog zo'n twee uur terug rijden, Peter deelt eerst nog maar eens rijkelijk van zijn chocolade waarna hij naar de shop loopt om ook nog maar iets anders te eten voor zo'n lange terugreis. Lief, weet je wat hij doet, Coriene en ik krijgen allebei ook een hele reep. Zegt Coriene, ‘oohhh, wat lief, die ga ik aan m'n vriend geven', krijgt ze er spontaan nog een ;) ‘Ohh, maar dat hoeft niet' zegt ze. Peter grijnst, ‘ik had natuurlijk gehoopt dat je geen vriend had'... wij lachen ;) Dat is nog eens een manier van Koosjer flirten ;).

Rond een uurtje of half tien zijn we weer thuis, bij de uni. Even opfrissen en toch nog maar een echte maaltijd ergens naar binnen zien te werken. Dat lukt zeer goed en tevreden duiken we rond een uurtje of twaalf ons bed in, met het plan zaterdag middag te gaan shoppen...

De zaterdag middag wordt een lekker shopmiddagje in een super westers winkelcentrum. Goed, we kopen wel niets, maar het was toch fijn. Ze hebben gewoon een Yves Rocher hier :) En een H&M... gewoon met NLse prijzen overigens.

Nog even langs het CE-huis, gekke, bijzondere avond was dat. Met z'n allen film kijken en daarna alle elementen bespreken vanuit een Christelijk gedachte goed. Heel bijzonder, wel een verrijkende manier overigens. Moe komen we thuis. Gaan we nog eten? Ja, graag toch wel... Als we dat besluiten is het al laat, maar niet getreurd: om kwart over elf zit ik aan lekker bord pasta. Wat ben ik hier aan toe zeg, eindelijk :)

Zondag verloopt ook weer anders dan anders. Na de kerkdienst schiet ik even de dominee aan, misschien kent zij wel mensen in haar gemeente die voortaan de dienst voor mij kunnen vertalen... dat wordt schoorvoetend geregeld. Coriene is even bij het orgel gaan kijken en raakt aan de praat met de organist. Blijkt er elke avond ook kerk te zijn, om zes uur, en om vijf uur oefent het koor. Fijn al die informatie! Na samen geluncht te hebben met hutspotsoep en in olie drijvende aardappelen en het fantastische bounti-toetje luisteren we samen een preek. Heerlijk om even uit volle borst mee te zingen, al mijn kamergenootjes zijn nl. foetsie. Om vijf uur naar koor, want ja, wij kunnen Hongaars zingen! :) en daarna nog een -korte- dienst. Na wat tijd voor ons zelf sluiten we de zondag af met een heerlijk kopje koffie en fijne gesprekken.

Vanmorgen heb ik om half negen afscheid genomen van mijn Nederlandse maatje, zij moest nog wat dingen doen en ik moest mijn eerste Engelse les gaan geven. Toch vreemd dat je in Roemenië voor het eerst een Nederlandse meid ontmoet, van dezelfde hogeschool, die zelfs de Boskoopse Ger.Gem. wel bezocht heeft...