Het begon allemaal met een klein ideetje. Dat ideetje werd een concreet plannetje. En dat plannetje veranderde in een concreet avontuur...

Maandag 29 oktober gaat mijn wekker rond een uurtje of zeven af. Wat is dat toch altijd weer vroeg. Ik zucht eens diep, draai me nog even om, maar kom toch uit bed. Na een relaxte opstart stuiter ik om negen uur de trappen af, want ja, de witte Dacia staat al klaar om me naar de bus te brengen. Ik ga naar Budapest! Hoe leuk is dat... Mijn moeder komt daar vanavond aan met het vliegtuig en ik ga haar ophalen. Dit laatste is alleen nog een verrassing :) Na drie uurtjes in een busje gezeten te hebben sta ik op de luchthaven, vaag herinner ik mij deze plaats van tien weken geleden. Ik vraag aan de toeristenbalie om een plattegrond van Budapest en neem een taxi. Na 25 minuten wordt ik afgezet bij de Sint Stephens Basiliek. In één woord: geweldig. Wat een mooie stad, wat een mooie kerk. (hoewel hij pas begin 1900 voltooid is). Echt heel mooi. Het is enorm koud buiten, zo'n graad of 5 met een straf windje. Wat geeft deze stad mij een onbeschrijfelijk gevoel. Iedereen die het boek ‘De koning van Budapest' gelezen heeft (Logboek Lammers, Bert Wiersema) begrijpt welk gevoel je van deze stad krijgt. Exact het gevoel wat je krijgt als je dit boek leest. Het was echt heel mooi (en heel koud). Koukleumend begin ik na een aantal uurtjes een speurtocht naar een taxi. Dat blijkt nog best even lastig, maar toch gevonden. Rond een uurtje of half zes sta ik weer op de luchthaven. Hier wachten mij nog enkele uurtjes wachten, maar onder het genot van een warme chocomel, een luie stoel en een puzzelboek vliegt de tijd.
M'n moeder was blij me te zien, dat kun je verwachten natuurlijk ;). Samen een hotelletje gepakt en de volgende morgen op naar Oradea. Op dinsdag doen we niet veel meer, ik moet Sandor nog Nederlandse les geven, en ja, dat wordt steeds leuker ;). Hij steeds beter en ik steeds strenger, dat wordt nog wat ;).

Woensdag is een actief dagje. Ik laat mijn moeder een kijkje nemen in alle kerken, de synagoge, het Joods monument en ook op de markt kijken we onze ogen uit. Aansluitend daarop eten we een broodje bij de rivier, het is lekker weer, wel wat koud, maar met een prachtig zonnetje. Ik neem mijn moeder mee naar Enikö. Zij leidt het after-school-program waar ik één keer per week bij help. Ik ga lekker met de jongens voetballen en mijn moeder introduceert springtouwen. De kinderen worden hier zo blij van, echt heel gaaf om weer even langs geweest te zijn. 's Avonds even MC-en en naar het CE-huis om de Bijbelstudie bij te wonen. Leuk om je moeder in al je bezigheden te introduceren.

Donderdag wordt een zeer speciale dag. We hebben besloten om een auto te huren. Op internet heb ik een adres van een auto verhuur opgezocht en rond kwart voor tien dalen we de trappen af om de kou in te gaan, want het is nog steeds niet heel waar en de lucht is zelfs wat betrokken. Bij de autoverhuur aangekomen moet ik eerst even met deze man bellen. Prima, hij komt over een kwartiertje. Dat werd ongeveer het dubbele, maar we krijgen wel een mooie Renault Symbol mee. Ik ben mijn paspoort vergeten dus eerst even richting de universiteit sturen. Ik haal wat laatste dingen op uit mijn kamer, ‘gek' bedenk ik, ‘mijn mobiel zit niet in mijn vestzak. Ligt hij nog bij dat autobedrijf? Op die bank?' Als ik bij de auto kom zit hij niet in mijn tas, is hij nergens. Even bellen: geen gehoor. Wij weer terug naar dat autobedrijf, ook niets te vinden. Balen, die is dus verloren en gejatterd. Erg balen, maar goed, wij gaan lekker op tour richting Cluj-Napoca. Na 2 uurtjes toeren nemen we een break in Huedin. En... daarna ga ik de auto besturen. We wijken van de doorgaande weg af en rijden richting een natuurgebied. In één woord (opnieuw) geweldig. Na wat dorpjes rijden we dwars door de bergen heen. En ja,, ik stuur nog steeds =) Als we mooie plekjes passeren stoppen we even om foto's te maken, of even te genieten van de enorme stilte. Inmiddels stuur ik al ruim een uur over een onverharde weg mét kuilen..., niet normaal, erg goed voor mijn stuurvaardigheid ;). Onze tank zakt langzaam naar het rode streepje... daar krijgen we het toch wel iets warm van. Komen we eindelijk een bordje tegen: nog 61 km tot Lunca en vanaf daar is het nog minstens 100 km tot Oradea. En het lijkt niet of we op die eerste 61 km een pomp zullen tegenkomen. Goed, ik zet er maar de sokken in. Toch gaat dat ook niet echt, harder als 50 is bijna niet mogelijk. Maar toch heerlijk om hier zo te sturen. Rond een uurtje of zes neemt mijn moeder het stuur weer over, het is inmiddels donker en de bergtoppen hebben we wel achter ons gelaten, het zijn meer de haarspeldbochten die het soms lastig maken zonder straatverlichting ;). Uiteindelijk zijn we rond half negen weer thuis. Wat een enorme ervaring! Die wordt nog aangevuld met een pizza waarvan je zegt: ‘Buitengewoon' :) Echt een mooi dagje!

Vrijdag ochtend doen we rustig aan, ik moet ‘eigenlijk' studeren en mijn moeder brengt de auto weg. 's Middags bezoeken we de katholieke kerk en klimmen we de berg op om zo uit te kijken over Oradea. 's Avonds eten we met Timea, een vriendin van mij en dat is erg gezellig.
Zaterdag gaan we eerst maar eens shoppen, dat moet natuurlijk ook gebeuren ;), even alles schoonmaken en vervolgens dineren we bij Enikö, een echte Hongaarse maaltijd. Voor mijn moeder de eerste, voor mij de zoveelste. (Deze was wel lekker trouwens ;).

De zondag was gewoon ‘zondag'. Tien uur kerk, leuk om inmiddels gegroet te worden en ‘bekenden' te zien. Zelf een preek luisteren, om vijf uur koorrepetitie. Ja, ik zing in het kerkkoor, niet dat ik weet wat ik zing, maar ik kan inmiddels wel Hongaars lezen en zingen. Het is zo leuk om weer lekker te zingen! Daarna een korte dienst, naar huis, even eten klaar maken en live meeluisteren met Apeldoorn. Gewoon een goede zondag, en lekker met z'n 2en.

Want ja, mijn Spaanse kamergenootje is vertrokken. Nee, niet terug naar Spanje, maar naar een flat, echt jammer! Ik ben benieuwd wie dat bed komt opvullen...
Vanmorgen m'n moeder uitgezwaaid samen met Timea, ja want Sándor, haar vriend, is gewoon in Nederland nu! Vanaf afgelopen week heb ik elke morgen trouw kunnen ontbijten met ONTBIJTKOEK :) hoe fijn is dat...! En weer even lekker kaas van Dé Kaas gegeten, heerlijk!
Oja, en wat ik elke keer vergeet te vertellen, de twee weken kerstvakantie hoop ik thuis door te brengen :)! Ja, afgelopen week had ik dus ook vakantie, die is nu wel weer goed voorbij, helaas. Vanaf nu (lees: morgen), moet ik weer hard aan de slag, heb woensdag mijn eerste toets/tentamen. En ook met mijn onderzoek moet ik wat grote stappen gaan nemen. Maar, het komt goed :)!

Wil je ook kennismaken met Roemenië en het Hongaarse leven? Kom gerust een weekje langs... Alles kan geregeld worden, en qua prijs valt het allemaal mee! Mail gerust even. En voor mijn verloren mobiel: ik heb inmiddels een nieuwe, ook een nieuw nummer dus... en ben al mijn nummers verloren. Mag jouw nummer niet ontbreken in mijn contactlijst? Stuur me dan even een mailtje! ((jhoversluizen1@gmail.com))