Met mij gaat hier alles goed. Het is gewoonweg genieten! Vorige week weer colleges gevolgd. Dat is altijd weer even inkomen hoor, zo na de vakantie. Had in de vakantie veel NLs gepraat, dan is het Engels weer even inkomen, maar alles is gelukt. O, nee, niet alles. Ik heb, denk ik, mijn toets voor Style and Composition redelijk verprutst. Of dat waar is hoor ik woensdag, maar hoop dat het boven een 5 gaat uitkomen heb ik niet... helaas ;).

Ik heb vorige week maar eens rustig aan gedaan. Maandag heel weinig gedaan, dinsdag iets meer, geleerd voor die verprutste toets bijvoorbeeld, woensdag is altijd een druk dagje en donderdag gespijbeld ;). Alleen de eerste 2 uurtjes maar ;) Ben wel naar de volgende les geweest en die was erg leuk. Dan begint om half twee mijn ‘weekend' altijd al. Nou ja, in theorie dan. Geen flauw idee wat ik donderdag middag gedaan heb, maar vrijdag heb ik lessen voorbereid die ik op de primary school moet geven. En ja, dan kom je direct op zo'n puntje van ‘aandacht'. Er staan hier in de universiteit namelijk geen kopieermachines voor studenten... er zijn overal printshops in de stad, daar kun je printen en kopiëren. Prima, maar dat betekent dus dat je voor zaterdag alles af moet hebben en ook nog eens voor de deadline van 17u. De methoden zijn hier zo dat ik zelf maar een werkblad gemaakt heb. Het was niet eenvoudig, maar toch was alles om 15u uitgeprint. Toen even de stad in voor mijn wekelijkse postrondje en daarna door naar het CE-huis. We zijn wezen bowlen. Haha, dat was wel weer geweldig grappig hoor. Heb de NLse volk een beetje hoog kunnen houden, ben 2x 2e geworden. Daarna nog heerlijk met Tímea gepraat, super fijn :).

Zaterdag morgen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, heb 2 uur lang huiswerk gemaakt. En ja, dat zijn van die -stupide- invuloefeningen. Toch was ik wel trots op mezelf! Daarna mijn kamer en alles daarom heen schoongemaakt. Dat moet ook elke week weer gebeuren, wat dingetjes gewassen. Want ja, niet alles gaat mee in de ‘grote was'. Ze wassen hier met zo'n instellingswasmachine, m'n kleren verslijten waar je bijstaat. (Goede reden om weer te mogen shoppen, dat wel :). Dat is trouwens nog grappig, ik ben niet zo van het wassen, meer van het koken. Als mijn ouders op vakantie zijn en Marryanne en ik thuis zijn doet zij altijd de was en ik kook. Toen m'n moeder hier was, mocht zij het eerste handwasje even doen. Het bleek toen namelijk dat ik geen wasmiddel op mijn plank had staan, maar wasverzachter ;) Ik vond mijn was ook al niet echt fijn en daarom was ik maar gestopt met handwasjes ;). Ach ja, beginneling :P. Haha, en m'n moeder heeft ook wat kleine versteldingetjes gedaan. Toch handig dit... Toen nog even de boodschapjes. Ik had in gedachten eens naar een andere supermarkt te gaan, in de hoop weer wat nieuwe, lekkerdere producten te vinden. Nou, dat viel iets tegen. Toch wel geslaagd keerde ik terug naar huis. Over boodschappen, dat gaat soms nog wel eens fout. Pas had ik haast en moest nog even Wc-papier kopen. Bovengekomen bleken het keukenrollen te zijn ;).

Zaterdag had ik ook een speciale ontmoeting. Van mijn leraar had ik een e-mailadres gekregen van een Duits meisje wat goed Nederlands sprak, volgens hem. Zij wil wel met mij in contact komen. Ik moet haar maar mailen. Welja, volgzaam als ik ben heb ik die wijze raad maar opgevolgd. We spreken af om zaterdagmiddag om drie uur ergens koffie te drinken. Om drie uur begeef ik mij, verwachtingsvol, naar de afgesproken plaats. Nou, mijn complimenten voor haar Nederlands, werkelijk super goed! Carolin, zo heet ze, is een Duits meisje wat aan de Partium Universiteit en aan de Stedelijke Universiteit een aantal uur Duits geeft in het kader van een speciaal programma. Ze heeft veel buitenland ervaring en is zo'n 27 jaar. Echt een leuke meid met wie ik mijn ervaringen over het onderwijs hier goed delen kan. Twee uur, een espresso en een kopje thee later staan we weer buiten. Laten we er direct maar een pizza bijvoegen en na de pizza ontmoet ik haar broer nog, die ook naar Oradea is gekomen. Het is richting tien uur als we afscheid nemen. Super leuk om zo een nieuwe kennis/vriendin op te doen!

Zondag is een mooie dag. In de kerk word ik door steeds meer mensen herkend en begroet. Van de dienst zelf versta ik niet veel, alhoewel ik wel de liturgie begrijp en mee kan zingen. Om vijf uur loop ik voor de tweedemaal op mijn mooie, nieuwe, gele hakken de trappen af. Koorrepetitie. Het is zo leuk om weer te zingen, helemaal vergeten hoe dat was, om in een koor te zingen! Het Hongaars is niet altijd eenvoudig om (mooi) mee te zingen, maar het lukt toch aardig. Na de tweede dienst, deze is korter en in het zaaltje naast de kerk ga ik naar huis om te eten en live mee te luisteren met Zoetermeer. Dit was een mooie zondag.

De maandag breekt al vroeg aan. Om 8 uur moet ik lesgeven op de Lorrantfy Reformed School. Geloof me, 8 uur is vroeg! Gedoucht, uitgerust en wel sta ik om tien voor acht in de personeelskamer. Mijn leerkracht is er nog niet. De klok wijst al een paar minuten over acht aan als de andere Engelse leerkracht mij naar de 5th grade brengt. Ze draagt mij op om te beginnen, de leerkracht komt vanzelf wel. Ach ja, in Nederland niet zo goed voor te stellen, maar ik begin graag in m'n eentje. Ik ben 5 minuten van start als de lerares binnenkomt. Ik haper even maar ga dapper door. Lesgeven is leuk. (Natuurlijk, hoe kan het ook anders), maar wat is dit anders dan in Nederland zeg. Ik had natuurlijk tijdens mijn observaties en gesprekken met de docenten al wel een beeld gekregen van het lesgeven hier, maar als je er zelf voorstaat dan ervaar je het echt zelf. Het lijkt soms wel trekken aan een dood paard, ploegen op rotsen. Voor de leerlingen is het natuurlijk niet eenvoudig als iemand alleen maar in het Engels staat te wauwelen, maar het was best te begrijpen...

De docenten werken hier niet met klaaropdrachten. De leerlingen krijgen een opdracht, als ze klaar zijn wachten ze tot iedereen klaar is en dan wordt de opdracht besproken. Dráma (vind ik). Als je een snelle leerling bent zit je de helft van de dag te wachten... Ik, met mijn westerse inslag dat tijd geld is, wil onze Nederlandse manier laten zien. Achter op het opdrachten blad heb ik een woordzoeker geprint. Wat blijkt in de praktijk: na 100x zeggen dat alleen opdracht 1, 2 en 3 maar gemaakt hoeven worden (opdracht 4 en 5 dus niet!) zijn er nog minstens 10 van de 25 kinderen die wel aan opdracht 4 en 5 zijn begonnen en moet ik tegen minstens 20 kinderen zeggen dat ze hun blad mogen omdraaien om de woordzoeker te gaan maken. Het niets doen zit er gewoon ingeslepen! Er waren zelfs kinderen die na elke opdracht met hun armen over elkaar gingen zitten. Dit is echt even wennen voor mij, ik heb graag de vaart erin en zie mijn leerlingen graag -zelfstandig- werken! Toch een mooie ervaring! Haha, schiet me te binnen wat de leerkracht van mijn les vond. Ze vond het ‘niet slecht', maar: deze kinderen zijn veel te jong om verschillende opdrachten achter elkaar te maken, om eerst naar de uitleg te luisteren en dan drie opdrachten maken en nog een klaaropdracht. Ik schoot bijna in de lag. Te jong?! Deze kinderen waren maar liefst 10 of 11 jaar. Dat is groep 7. In Nederland moeten deze kinderen vaardig genoeg zijn om tenminste 45 minuten achter elkaar verschillende opdrachten te voltooien. Goed, zij hebben een andere ‘vooropleiding' gehad, dat realiseer ik me vanaf vandaag weer extra goed!

Om 10 uur wandel ik de 3rd grade binnen (vergelijkbaar groep 5, leerlingen zijn 8/9 jaar oud). Geweldig om daar 50 minuten lang Engels te spreken tegen kinderen die vanaf oktober pas Engels krijgen. Wel een leuke ervaring! Van de leerkracht krijg ik na wat didactische tips terug dat ik, ondanks de taalbarrière goed met kinderen kan communiceren. ‘You're communication was quite okay'. Daar ben ik natuurlijk blij mee, maar aan de andere kant... ik ben natuurlijk wel pabo 4 :)!

Onderwijs is leuk. Ik ben blij dat ik straks 20 weekjes mag gaan stoeien met een groep 7. Ik kijk er nu al naar uit en hoop dat deze ervaring bijdraagt aan mijn ‘staan in het onderwijs'. Geweldig, woensdag mag ik om 12u opnieuw gaan stoeien met de 5th grade. Geen klaaropdrachten? Klassikaal? Of toch stiekem een Nederlands tintje toevoegen...?