Zo even een snelle update...
Die inspiratie, waar ik het maandag over had, is gekomen! Heb een mooie paragraaf geschreven en hem dinsdag met mijn docent besproken. Ze vindt dat ik diepe gedachten over onderwijs heb ;). En ja... die ‘verprutste toets' is wel iets minder verprutst dan ik dacht... ik heb gewoon een 6 :) Daar ben ik, hoewel de ‘zesjescultuur' niet echt mijn ding is, wel erg blij mee! Terwijl de docent de toetsen uitdeelt, voel ik een bekende spanning in mijn buik. Flashback van havo 3. Toen had ik een goede docent, Mw. Vogelenzang, helaas haalde ik nooit hoger dan een 2,5. Die spanning, die ik toen zo vaak voelde als we een S.O. cijfer terug kregen, hopend op meer dan een 1,5, voelde ik weer even. Het duurt even voordat ik het helemaal begrijp, 56,5%, yes, dat is een 6! Langzaam trekt het blijde gevoel door mij heen, zo slecht is het nog niet. De volgende keer voor de 10! De les was verder erg leuk. Alleen, de docent noemt mij ‘the bravest student' (de braafste student), hmmm... in haar ogen vast heel leuk, maar dat vind ik eigenlijk niet zo'n leuke titel... ;) Ik vertel daarom maar snel dat mijn docenten in Nederland mij niet zo zullen betitelen... Ik hang namelijk graag de clown uit in de les. Maar goed, toch leuk om dit bij m'n reputatie te kunnen schrijven ;p

Nu de les op de Lorrantfy school. Een les over ‘countries and nationalities' bij die ‘jonge' kinderen van 10/11 jaar. Na goed nagedacht te hebben maak ik er een klassikale les van. Het is, in deze situatie, lastig om het anders te doen. De les verloopt best goed, hoewel de leerlingen weinig responsief zijn. Dat kan natuurlijk aan mijn lesstijl liggen, maar... Gelukkig zijn er een aantal kinderen die lekker mee doen en waaruit wel de goede antwoorden komen. Oja, eerst al met huiswerk bespreken. Toch wel zo'n 5 kinderen hebben hun huiswerk niet gemaakt, jammer hoor! Over het algemeen is het goed gemaakt. Een korte ‘icebreaker' en ik lanceer het onderwerp. Even spreken we over hoe je aangeeft waar je vandaan komt. Daarna deel ik een werkblad uit met de wereldkaart met 25 nummertjes erop. Wat ideaal werkt als je de leerlingen weer stil wilt krijgen is gewoon iets op het schoolbord schrijven. Dit moeten ze namelijk ook altijd overnemen in hun schrift, je creëert dus direct een nieuwe spanningsboog. Het is de bedoeling om bij het nummer het goede land te noemen, dit schrijf ik op het bord met daar achter de nationaliteit. De leerlingen schijven alles netjes in hun schrift. Nog lang niet iedereen kan de landen benoemen, gelukkig is er één aardrijkskundefreak die alle landen weet, wat de vaart in de les ten goede komt. Aan het eind van de les spreken we alle landen en nationaliteiten hardop uit. Ik kan in ieder geval zeggen dat iedereen Engels gepraat heeft deze les. De leerkracht vindt de les verder prima, al was mijn uitspraak bij twee landen dan wel niet correct... (ik heb niet zo op ‘Oss'-en). Van mijn Nederlandse mentor zou ik terug krijgen hoe ik het meer interactief had kunnen maken. In Nederland had ik de kinderen in 2tallen een atlas gegeven zodat ze lekker zelf konden gaan stoeien. Daarna had ik het besproken, dat was vast sneller gegaan. Als ik deze les nogmaals hier zou moeten doen zou ik alle landen er naast zetten zodat de leerlingen kunnen kiezen uit een lijst, misschien had dat de betrokkenheid wat meer vergroot. Goed, al doende leert men, daar houd ik het maar op ;)

Snel terug naar de uni, want Alejandro staat anders op me te wachten. Dat klopt ook wel, ik ren snel naar boven voor mijn lunchticket als ik sms krijg ‘where are u', grijns,, ik sms terug: ‘here'. Breed lachend kom ik de trap af gestommeld. Altijd gezellig om met mijn Spaanse vriend te lunchen. Deze keer was het... asperge/andijvie soep, mwah, was te doen , het eten was niet mijn ding, Alejandro vind het helemaal lekker. Hij eet mijn portie ook maar op. En het toetje is een soort van broodje. Ach, voor vandaag maakt het niet uit dat ik alleen maar een half kommetje soep op heb met 2 stukjes witbrood. Vanavond is toch mijn MC ronde... :) Ja, de lunch valt niet altijd mee. Het komt dan ook vaak voor dat Alejandro en ik wat uitwisselen. Fijn als dat is, Alejandro houdt niet zo van chocola,, als dat het toetje is krijg ik die van hem er altijd bij... :)